Η σονάτα του σεληνόφωτος

ΕΡΩΤΙΚΟ.. Τασος Λειβαδίτης (Tasos Leivaditis - Erotiko)

(Χαϊκού)

Λάμπει η φύση.       

Ζωγράφισε η πηγή,

ουράνιο τόξο.

Η ακτή

Ζωή με σένα, χωρίς εσένα.
Πού πας ψυχή χωρίς φιλί;
Ζητάς, πονάς. Δε φτάνει· θέλεις μαζί.
Ξέρω ποια είναι η αγάπη
πού οδηγεί, πού θα με βρει.
Όμως δεν ξέρεις. Εγώ θέλω,
παλιό φιλί ψυχής ακτή· ποτέ δεν χάνεται.
Αρκεί να πεις, τι αγάπησα, τι ζήτησα, τι είχα
και φανερώνεται η ακτή, το ωραίο αστέρι.
Πώς χάθηκα μονάχη σε άλλα μέρη…

 Ο.Π. 7/2014

Άσκηση: «Περιγράφω τον καιρό»

Βγαίνω διάλειμμα και στέκομαι με την πλάτη στον τοίχο. Ξαφνιάζομαι που τόσο σύντομα, ένα κύμα αισιοδοξίας με γεμίζει· κι όσο κάθομαι εκεί, οι συνειρμοί ξεκινάνε. Που τρέχαμε μέσα στο κάστρο, στις ανοιχτωσιές μπροστά από το εκκλησάκι και εκείνος με μύρισε. Έτριξε το βήμα του και καθώς έσκυψε να μου κόψει ένα κυκλάμινο είπε:
 - Μαρία, κοίτα πόσο λευκό μπορεί να είναι το άσπρο. Δεν το έβλεπε ο ήλιος αυτό το σημείο ποτέ κι ούτε το είχε πατήσει κανείς. Μετά βάλθηκε να μαζεύει φύλλα, λίγο πριν σπάσουν και φυσούσε την ανάσα στα χέρια του για να μπορεί να συνεχίσει. Και εγώ, κοίταξα μακριά το βουνό, που μου φάνηκε πιο άσπρο κι από το φως που ο Άγγελος μάζευε γύρω του. Ήταν η έξαψη μεγάλη· στο τέλος προσπάθησε κάτι να μου πει. Γκρίζος καπνός φάνηκε πάνω από τα τείχη και σκέφτηκα πως θα νύχτωνε σε λίγο. Τέντωσα το χέρι μου και τον οδήγησα πίσω, προς την πόρτα που έβγαζε στον κεντρικό δρόμο. Τώρα τα χέρια είχαν την θερμοκρασία που φυλάγαμε μέσα μας.